Δε ξέρω πάλι πως να αρχίσω και τι να πω. Ας αρχίσω λοιπόν έτσι...
Και πάλι φέτος επεισόδια. Μπράβο στα παιδιά και όλους εκείνους που διαδήλωσαν με αφορμή το χαμό του Αλεξη. Συγχαρητήρια σ αυτους που το καναν ειρηνικά και με αυτογνωσία. Ναι η χώρα μας πρέπει να ταρακουνηθεί για να αλλάξει. Και οι φοιτητές είναι οι πιο ικανοί να το κάνουν.
Αλλά παιδιά δε πρέπει να τρελενόμαστε. Δε βοηθά πουθενά. Δε θέλω να πω κάτι περισσότερο...
Μόνο πως η βία δεν είναι λύση. Λυση ειναι η σκέψη, η διαμαρτυριά αλλα πάνω απ όλα η δημιουργά. Όταν βλέπεις το σάπιο μη προσπαθείς να το επαναφέρεις στην αρχική του κατασταση. Είναι φύση αδύνατο. Δημιούργησε κατι καινουριο και ανθεκτικότερο. Υγιέστερο!
Σκέψου μορφώσου και δράσε. Μην ακούς κανένα και τιποτα, ειδικά αυτους τους μαλάκες που λεγονται πολιτικοί ενώ το πραγματικό τους όνομα είναι ανθέλληνες και παραδόπιστοι. Και κάτι ακόμα.Ποτέ μη ξεχάσεις,όσα χρόνια και αν περάσουν,οτι και να γίνει! Μη ξεχάσεις αυτά που κάποτε σε πειραζαν,σ ενοχλούσαν, σε εξόργιζαν. Πλέον ο κοσμος ξέρει και μπορεί ν αντιδράσει. Μ οπλο του τη γνωση που πλέον ο καθένας μας έχει. Αρκεί μόνο να μη ξεχάσει, να μη γίνει όργανο του συστήματος. Γιατι το πουστικο σε γλυκαινει και σε παραμυθιάζει!
Τέλος θέλω να προσθέσω πως η κατάληψη σ ενα πανεπιστήμιο δεν είναι όπλο του φοιτητή αλλα αντίθετα λειτουργεί εις βάρος του. Γιατί είναι προς όφελος ορισμένων ομαδων αυτό όπως επίσης και της διοικησης του πανεπιστημίου. Οι μεν ισοπεδώνουν ορισμένες αξίες στο βωμό της αντίστασης στο σύστημα και οι δε, ως κοματι του συστήματος, εκμεταλεύονται το κλείσιμο των σχολών για να ακυρώσουν εξεταστικές,να κοπούν οι φοιτητές, ωστέ να παρουν τα κεφάλια μεγαλύτερες επιδοτήσεις(λεφτά στις τσέπες τους δηλαδή) και για να ξεζουμίσει και αλλο τους φοιτητές η τοπική κοινότητα(ειδικά σε πανεπιστήμια της περιφέρειας). Γιατί για να πολεμήσεις την ανεργία και τη φτώχεια σε βολεύει να έχεις αιώνιους φοιτητές!! Αυτή είναι κατα την άποψή μου η αλήθεια. Ίσως να κάνω και λάθος. Κανένας όμως δε μπορεί να μου στερήσει το δικαίωμά μου στη γνώση....
